ارتباط لپتین با بیماری های خودایمن

مقدمه: لپتین هورمونی ضد چاقی و تنظیم کننده­ی پاسخ ایمنی است که اطلاعات مهمی در ارتباط با سطح متابولیک و عملکرد سیستم ایمنی فراهم می­کند. این ملکول، سایتوکاینی است که ترشح ترکیبات فاز حاد، مانند اینترلوکین یک و tnf-α، را تحت تاثیر قرار می­دهد. این هورمون بین تغذیه و پاسخ­های سیستم ایمنی ارتباط برقرار می­کند؛ به صورتی که با کاهش مواد غذایی، غلظت لپتین پلاسما کاهش یافته و منجر به عملکرد ناقص سیستم ایمنی می­شود. افزایش سطح لپتین خون در چاقی، افراد چاق را به بیماری­های قلبی عروقی، خودایمنی و سرطان حساس می­کند. یافته­های قبلی در زمینه­ی لپتین بیانگر نقش متابولیکی بسیار مهم این پروتئین هستند، اما مطالعات اخیر نشان می دهند که لپتین برروی بسیاری دیگر از فعالیت­های بدن، مانند خون سازی، گرمازایی، تولید مثل، رگ زایی و تنظیم بدن برای تغییرات ایمنی نیز تاثیر دارد. هدف این مطالعه، بررسی جدیدترین یافته­های مربوط به نقش لپتین در بیماری­زایی بیماری­های خودایمنی، مانند مالتیپل اسکلروزیس، سوریاسیس، بیماری تیرویید خودایمن، لوپوس اریتماتوزیس، اندومتریوز، و روماتوئید آرتریت است.